‘‘อจฺฉริยํ, โภ โคตม, อพฺภุตํ, โภ โคตม! ยาวญฺจิทํ, โภ โคตม, อลเมว ทานานิ ทาตุํ, อลํ สทฺธานิ กาตุํ, ยตฺร หิ นาม ทายโกปิ อนิปฺผโล’’ติฯ ‘‘เอวเมตํ, พฺราหฺมณ [เอวเมตํ พฺราหฺมณ เอวเมตํ พฺราหฺมณ (สี. สฺยา.)], ทายโกปิ หิ, พฺราหฺมณ, อนิปฺผโล’’ติฯ
‘‘อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม, อภิกฺกนฺตํ, โภ โคตม…เป.… อุปาสกํ มํ ภวํ โคตโม ธาเรตุ อชฺชตคฺเค ปาณุเปตํ สรณํ คต’’นฺติฯ เอกาทสมํฯ
ชาณุสฺโสณิวคฺโค [ยมกวคฺโค (ก.)] ทุติโยฯ
(18) 3. สาธุวคฺโค
1. สาธุสุตฺตํ
[178] [อ. นิ. 10.134] ‘‘สาธุญฺจ โว, ภิกฺขเว, เทเสสฺสามิ อสาธุญฺจฯ ตํ สุณาถ, สาธุกํ มนสิ กโรถ; ภาสิสฺสามี’’ติฯ ‘‘เอวํ, ภนฺเต’’ติ โข เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํฯ ภควา เอตทโวจ –
‘‘กตมญฺจ, ภิกฺขเว, อสาธุ? ปาณาติปาโต, อทินฺนาทานํ, กาเมสุมิจฺฉาจาโร, มุสาวาโท, ปิสุณา วาจา, ผรุสา วาจา, สมฺผปฺปลาโป, อภิชฺฌา, พฺยาปาโท, มิจฺฉาทิฏฺฐิ – อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อสาธุฯ
‘‘กตมญฺจ, ภิกฺขเว, สาธุ? ปาณาติปาตา เวรมณี, อทินฺนาทานา เวรมณี, กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี, มุสาวาทา เวรมณี, ปิสุณาย วาจาย เวรมณี, ผรุสาย วาจาย เวรมณี, สมฺผปฺปลาปา เวรมณี, อนภิชฺฌา, อพฺยาปาโท, สมฺมาทิฏฺฐิ – อิทํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, สาธู’’ติฯ ปฐมํฯ
2. อริยธมฺมสุตฺตํ
[179] ‘‘อริยธมฺมญฺจ โว, ภิกฺขเว, เทเสสฺสามิ อนริยธมฺมญฺจฯ ตํ สุณาถ…เป.… กตโม จ, ภิกฺขเว, อนริโย ธมฺโม? ปาณาติปาโต…เป.… มิจฺฉาทิฏฺฐิ – อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อนริโย ธมฺโมฯ
‘‘กตโม จ, ภิกฺขเว, อริโย ธมฺโม? ปาณาติปาตา เวรมณี…เป.… สมฺมาทิฏฺฐิ – อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, อริโย ธมฺโม’’ติฯ ทุติยํฯ